Kars kazı, kış sofralarının vazgeçilmez lezzeti olarak bilinirken, bu eşsiz lezzetin sofralara gelmeden önce geçtiği aşamalar dikkat çekiyor.

Kars ve çevresinde geleneksel yöntemlerle yetiştirilen kazlar, yaz aylarında doğal meralarda otlatılıyor. Yöredeki kaz üreticileri, kazların en iyi koşullarda beslenmesini sağlamak için doğal ot ve tahılla beslemeye büyük önem veriyor. Meralarda özgürce dolaşan kazlar, sonbahar aylarıyla birlikte özel bir besiye alınıyor. Bu süreçte kazlar, ağırlık kazanmaları ve daha lezzetli hale gelmeleri için özel olarak hazırlanan tahıllarla besleniyor.

Kazların kesim öncesi son aşaması ise köylerdeki derelerde yüzdürülmeleri. Kış aylarına girerken, kazların derelerde yüzdürülmesi hem geleneksel bir ritüel hem de kazın temizlenmesi ve deri altındaki yağın dengeli dağılımını sağlamak amacıyla yapılıyor. Bu işlem, kazın etinin daha lezzetli olmasına katkı sağlarken, derisinin de çıtır çıtır pişmesini mümkün kılıyor. Kars halkı, bu geleneksel yöntemin, kazın lezzetini zirveye taşıdığını vurguluyor.

Kars’ın bazı köylerinde, kaz yüzdürme işlemi bir festival havasında geçiyor. Yöre halkı, kazlarının yüzdürülmesini izlemek için toplanıyor ve bu gelenek, bölgedeki sosyal hayatın da bir parçası haline gelmiş durumda. Kazlar, son yolculuklarına hazırlanırken, köylerde kesim ve tüy yolma işlemleri de büyük bir özenle yapılıyor. Kaz tüylerinin yorgan ve yastık yapımında kullanılması ise başka bir ekonomik değer olarak öne çıkıyor.

Kars kazı, geleneksel yöntemlerle hazırlanmasının yanı sıra, besleyici değeri ve eşsiz lezzetiyle de biliniyor. Kars kazı, yılbaşı sofralarının, düğün yemeklerinin ve misafir ağırlamalarının en prestijli yiyeceklerinden biri olarak öne çıkıyor. Özellikle kışın sert geçtiği bölgede, kaz eti enerji ve ısınma ihtiyacını karşılayan önemli bir besin kaynağı olarak da görülüyor.

Kars kazının yolculuğu, sadece sofralara değil, aynı zamanda kültürel bir mirasa da uzanıyor. Kars kazı üretimi, bölgedeki pek çok aile için önemli bir geçim kaynağı olmasının yanı sıra, bu geleneğin sürdürülmesi bölgenin kültürel ve gastronomik zenginliğini koruması açısından da büyük bir öneme sahip.